Program “Odważni Odkrywcy czyli Mosiaki w Akcji”

Program jest adresowany do wychowanków MOS1, chłopców stwarzających duże problemy wychowawcze. Są to dzieci, które nie zdają sobie sprawy z potencjału, który posiadają. Rozbudzanie zainteresowań dzieci i odkrywanie ich mocnych stron przyczynia się do wzrostu poczucia ich wartości. To z kolei przekłada się na lepsze funkcjonowanie społeczne.

Cele ogólne programu: 

• Wzmacnianie poczucia własnej wartości.
• Rozwijanie świadomości o posiadanych zasobach, mocnych stronach.
• Zwiększenia akceptacji siebie.
• Rozwijanie umiejętności poszukiwania wsparcia w otoczeniu i korzystania z niego.
• Kształtowanie umiejętności nawiązywania prawidłowych kontaktów społecznych
• Kształtowanie umiejętności współpracy w grupie ( pomaganie sobie, dzielenie się obowiązkami i odpowiedzialnością).
• Rozwijanie ciekawości poznawczej.
• Zachęcanie do aktywnego spędzania czasu wolnego.
• Nauka nowych umiejętności z zakresu aktywności fizycznej ( wspinaczka, jazda na rowerze, orientacja w terenie, trekking, umiejętności kulinarne).
• Rozwijanie sprawności manualnej.

Metody i sposoby realizacji

Zajęcia są prowadzone w formie warsztatów w małej grupie. Prowadzący koncentrują się na tworzeniu sytuacji uczących, które jednocześnie pełnią funkcję korygującą w stosunku do zachowań dzieci z trudnościami w nawiązywaniu prawidłowych relacji społecznych.

Metody:  

• wywiad,
• burza mózgów,
• rysowanie, malowanie,
• scenki rodzajowe,
• gry i zabawy, inscenizacje
• ćwiczenia relaksacyjne
• zabawy ruchowe.
• bajka terapeutyczna,
• zajęcia w terenie,
• wycieczki,
• rajdy piesze,
• rajdy rowerowe

Realizacja zajęć

Zajęcia odbywają się w formie spotkań raz w tygodniu przez cały rok szkolny i są przeznaczone dla wychowanków grupy II. Każde spotkanie trwa 90 min.

Prowadzący:

Dagmara Babiarz

Aneta Serwatowska

Program adaptacyjny

Program jest przeznaczony dla uczniów klasy czwartej naszej placówki. Realizujemy go we wrześniu – na początku roku szkolnego.

Każda zmiana w życiu człowieka przynosi ze sobą przeżycia radosne, ale czasami też doznania bolesne i trudne. Takim ważnym momentem, zmieniającym zupełnie dotychczasowe życie naszych podopiecznych jest niewątpliwie przekroczenie progu ośrodka i sprostanie nowym obowiązkom, wymaganiom i sytuacjom. Doświadczenie to rozpoczyna proces adaptacji do nowego środowiska i wymagań, które stawiane są młodemu członkowi naszej społeczności.

Cele:

• zapoznanie uczniów ze specyfiką placówki,
• wzajemne poznanie się wychowanków,
• pomoc w nawiązywaniu satysfakcjonujących kontaktów koleżeńskich,
• samopoznanie i wzmocnienie wiary w siebie,
• przezwyciężanie własnej nieśmiałości
• odreagowanie napięć i negatywnych emocji
• budowanie poczucia bezpieczeństwa, zaufania,
• budowanie pozytywnej samooceny i poczucia własnej wartości,
• poznanie swoich mocnych stron poprzez otrzymanie informacji zwrotnych,
• wyrażanie własnych uczuć,
• rozwijanie ekspresji ciała,
• poznanie istoty procesu komunikacji
• ćwiczenie umiejętności aktywnego słuchania
• uświadomienie istnienia barier komunikacyjnych
• uświadomienie znaczenia komunikacji niewerbalnej (mowy ciała)

Metody i techniki

Podstawowe metody wykorzystywane podczas zajęć:

• słowna,
• oglądowa,
• praca z grupą,
• praktyczna,

Techniki pracy dziećmi:

• pokaz,
• pogadanka,
• wizualizacja,
• rysunek,
• techniki plastyczne,
• uzupełnianie zdań,
• drama,
• burza mózgów,
• gry i zabawy.

Realizacja zajęć

Zajęcia odbywają się w formie spotkań dwa razy w tygodniu przez cały wrzesień i są przeznaczone dla wszystkich uczniów klasy czwartej. Każde spotkanie trwa półtora godziny. Zakładamy realizację ośmiu spotkań. Ze względu na specyfikę grupy (dzieci z zaburzeniami zachowania, silnie reagujące złością, gniewem) zajęcia są prowadzone przez dwie osoby: terapeutę i psychologa.

Prowadzący:

Aneta Serwatowska

Mirosław Boczar

Program “Bezpieczna Szkoła”

Program powstał z myślą o wychowankach Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii Nr 1
w Szczecinie. Celem akcji „Bezpieczna Szkoła” jest promowanie szczególnej aktywności w zakresie profilaktyki i szerzenia zasad bezpieczeństwa w szkole, internacie i środowisku rodzinnym. W związku z tym przeprowadzimy cykl zajęć dotyczących bezpieczeństwa w placówce i poza nią. Skupimy się na przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa w budynku w czasie zabawy i w czasie przejazdów środkami komunikacji miejskiej.

W programie realizowane będą również zadania wynikające z przystąpienia MOS Nr 1 do akcji „Bezpieczna Szkoła”.

W tym celu działania nasze obejmują również:

– przygotowanie obiektów szkolnych zgodnie z przepisami BHP

– organizację opieki podczas imprez, zajęć szkolnych i wychowawczych

– zapoznanie z przepisami ruchu drogowego

– diagnozy problemów związanych z agresją i uzależnieniami

– programy profilaktyczne kształtujące prawidłowe postawy dzieci

Cele strategiczne

• Utrwalanie przekonania, że ośrodek jest bezpiecznym miejscem nauki i wypoczynku
• Wykształcenia u wychowanków postawy aktywności w zakresie profilaktyki i szerzenia
• zasad bezpieczeństwa
• Wyrobienia przekonania o konieczności przeciwdziałania negatywnym zachowaniom
  w sytuacjach niebezpiecznych
• Uzyskanie wiedzy i umiejętności umożliwiających uchronienia przed konsekwencjami

niebezpiecznych sytuacji

Cele operacyjne

W zakresie bezpieczeństwa w placówce i poza nią:

• Zrozumienie problemu bezpieczeństwa przez wychowanków
• Zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa i przepisami BHP
• Nauczenie sposobów reagowania na wypadek wystąpienia różnych zagrożeń oraz praktyczne treningi i ćwiczenia w tym zakresie (np. ewakuacja)

W zakresie profilaktyki:

• Nauczenie samodzielności w podejmowaniu zadań i poczucie odpowiedzialności za własne postępowanie
• Nauczenie zasad mogących w przyszłości uchronić przed dalszymi konsekwencjami

niebezpiecznych sytuacji

• Nauczenie wychowanków metod i technik negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów
  i problemów w kontaktach interpersonalnych
• Likwidowanie niepożądanych postaw i zachowań stwarzających zagrożenie
• Rozwijanie aktywności twórczej poprzez udział w zajęciach

Metody i techniki:

• pokaz,
• wykład,
• dyskusja,
• pogadanka,
• rysunek,
• wizualizacja,
• techniki plastyczne,
• uzupełnianie zdań,
• drama,
• burza mózgów,

Realizacja zajęć

Program skierowany jest do wszystkich wychowanków  MOS Nr 1. Zajęcia odbywają się raz w miesiącu. Część zadań realizowana jest w placówce przez wychowanków oraz zaproszonych gości. Bierzemy również udział w imprezach organizowanych na terenie miasta.

Prowadzący:

Aldona Chudzikiewicz

Paweł Pliszka

Program Wychowania Turystyczno – Ekologicznego

Program został opracowany z myślą o wychowankach Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii Nr 1 w Szczecinie. Placówka znajduje się na obrzeżach Szczecina i jest położona wśród lasów na styku Puszczy Goleniowskiej i Puszczy Bukowej. Występowanie urozmaiconych lasów liściastych, iglastych i mieszanych sprawia, że teren ten jest niezwykle atrakcyjny pod względem przyrodniczym, turystycznym i dydaktycznym. Dlatego wykorzystując nasze naturalne położenie wskazane jest prowadzenie edukacji przyrodniczo – ekologicznej i turystycznej.

 Cele główne

• Kształtowanie postaw proekologicznych i budzenie szacunku do przyrody
• Rozwijanie zdolności poznawczych dziecka i wrażliwości na problemy środowiska przyrodniczego poprzez bezpośredni kontakt z przyrodą.
• Rozwijanie umiejętności poszukiwania, odnajdywania oraz dostrzegania piękna w przyrodzie.
• Popularyzacja wiedzy ekologicznej i rozwijanie zainteresowań przyrodniczych.
• Nauka współpracy, pracy w grupie, osiągania wspólnego celu.
• Rozwijanie umiejętności radzenia sobie w terenie – orientacja, podstawy survivalu

Metody i techniki

• Pogadanki
• Dyskusje
• Burza mózgów
• Mini wykład z pokazem w terenie
• Zajęcia terenowe
• Wycieczki piesze i rowerowe
• Obserwacja
• Eksperyment
• Działalność praktyczna
• Spotkania z ciekawymi ludźmi
• Praca w grupach

Realizacja programu:

Realizacja programu obejmuje aktywne metody pracy z dzieckiem, oparte głownie na pracy zespołowej. Sprzyja to integracji grupy wychowanków i  umożliwia rozwijanie kontaktów interpersonalnych. Planujemy wycieczki dydaktyczne i krajoznawcze, piesze i rowerowe, zajęcia plastyczne wykorzystujące różne techniki, zabawy w terenie.

Prowadzący:

Dagmara Babiarz

Rafał Wierzba

Arkadiusz Wyglądacz

Program „Przemocy mówię – nie”

Obecnie niemal na każdym kroku mamy do czynienia z agresywnym zachowaniem w stosunku do rówieśników i to zarówno werbalnym jak
i fizycznym. Jest to zjawisko, które przybiera na sile. Wszyscy chłopcy trafiający do Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii Nr 1 w Szczecinie są zdiagnozowani w poradniach psychologiczno – pedagogicznych. Z analizy dokumentacji wynika, iż w zachowaniach tych dzieci często pojawiały się akty agresji. Ponad połowa wychowanków używa wulgaryzmów. U  ponad czterdziestu procent zauważono inicjowanie starć fizycznych (agresorzy). Ponad trzydzieści procent naszych wychowanków brało udział w  bójkach (w tej grupie są zarówno sprawcy aktów agresji jak i ofiary).  U ponad czterdziestu procent zauważono umyślne robienie rzeczy, które sprawiają przykrość inny ludziom. Niniejsza sytuacja skłoniła nas do głębszego skoncentrowania się nad zaistniałym problemem.
Program „Przemocy mówię – nie” przeznaczony jest do realizacji w klasach szóstych.
Program ten zwraca szczególną uwagę na budowanie poczucia własnej wartości wychowanków, pokazanie możliwości konstruktywnego rozwiązywania konfliktów oraz przeciwdziałanie zachowaniom agresywnym. Jego realizacja umożliwi radzenie sobie w trudnych sytuacjach, a propozycje gier i zabaw przeciw agresji stanowić będą pomoc w zrozumieniu reguł dotyczących bezpiecznego zachowania.

CELE PROGRAMU

• zapobiegania zachowaniom agresywnym u wychowanków,
• zwiększenie skuteczności działań wychowawczych i profilaktycznych na rzecz bezpieczeństwa i tworzenia przyjaznego środowiska w placówce,
• wzmacnianie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych,
• nabywanie przez wychowanków umiejętności konstruktywnego rozwiązywania konfliktów,
• radzenie sobie z własnymi emocjami.

METODY I FORMY SPRZYJAJĄCE OSIĄGANIU CELÓW
Podstawowe metody wykorzystywane podczas zajęć:

• słowna,
• oglądowa,
• praca z grupą,
• praktyczna,

Techniki pracy dziećmi:

• pokaz,
• dyskusja,
• pogadanka,
• rysunek,
• wizualizacja,
• techniki plastyczne,
• uzupełnianie zdań,
• drama,
• burza mózgów,

Realizacja zajęć
Zajęcia są przeznaczone dla uczniów klasy szóstej i odbywają się przez cały rok szkolny w formie warsztatów prowadzonych raz w tygodniu.

Prowadząca;

Aneta Serawtowska

Program “Wychowanie i Edukacja Morska”

Idea programu powstała w wyniku chęci zaszczepienia w wychowankach pasji żeglowania oraz uświadomienia im morskiego charakteru Szczecina. Bazą do realizacji programu jest współpraca z  Pałacem Młodzieży oraz Centrum Żeglarskim w ramach realizacji „Regionalnego Programu Edukacji Wodnej i Żeglarskiej”. Głównym założeniem działalności jest promowanie morskiego charakteru Szczecina pod hasłem-„Morze przygody – z wiatrem w żaglach”.  Dzięki współpracy z wyżej wymienionymi instytucjami wychowankowie MOS1 mają możliwość uczestniczenia w zajęciach praktycznych, przybliżających im tę tematykę.

Cele:

• rozbudzanie zainteresowań związanych z tematyką morską,
• poznawanie treści związanych z kulturą i tradycją morską,
• rozwijanie zainteresowań, twórczości i wyobraźni,
• poznawanie teoretycznych podstaw żeglowania,
• zdobywanie praktycznych umiejętności żeglarskich,
• wzbogacanie wiedzy o mieście i regionie związanej z ich morskim,
• charakterem,
• rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie.

Metody i techniki

Podstawowe metody wykorzystywane podczas zajęć:

• słowna,
• oglądowa,
• praca z grupą,
• praktyczna,

Techniki pracy dziećmi:

• pokaz,
• pogadanka,
• techniki plastyczne,
• drama,
• burza mózgów,
• gry i zabawy
• praktyczne działanie – wykonywanie zadań
• śpiewanie szant

 Realizacja zajęć

Zajęcia mają formę edukacyjno-wychowawczą często odbywają się we współpracy z instytucjami i są uzupełnieniem projektów promujących morski charakter Szczecina oraz regionu np.: zwiedzanie ekspozycji muzealnych, udział w corocznych „Dniach Morza”, konkursach, festiwalach, obserwacjach form scenicznych itp.

Prowadzący:

Rafał Wierzba

Trening Zastępowania Agresji

według A. P. Goldsteina

TZA to program psychoedukacyjny zaprojektowany dla nauczania zachowań prospołecznych w celu zmniejszania zachowań agresywnych
u dzieci i młodzieży z zaburzeniami zachowania.

Główne strategie nauczania stosowane podczas Treningu Zastępowania Agresji to:

• modelowanie – zakłada odzwierciedlenie zachowań składających się na daną umiejętność w jasny i jednoznaczny sposób (składa się ze scenek odgrywanych przez dwóch trenerów);
• odgrywanie ról – podczas odgrywania rolo główny aktor otrzymuje każdą pomoc, wzmocnienie i wskazówki, które umożliwią odegranie roli zgodnie z kolejnymi zasadami;
• informacje zwrotne – pojawiają się po każdym odegraniu roli;
• transfer – gdy odegrana rola jest kompletna, a założenia dobrze wykonane, wtedy prosi się głównego aktora o wykorzystanie trenowanej umiejętności
  w prawdziwym życiu.

   CELE GŁÓWNE:

• rozszerzenie u wychowanków repertuaru zachowań aprobowanych społecznie,
• zastąpienie zachowań agresywnych, zachowaniami konstruktywnymi,
• podniesienie poziomu umiejętności interpersonalnych wychowanków.

METODY I TECHNIKI:

• pogadanka,
• dyskusja,
• modelowanie,
• odgrywanie ról,
• udzielanie informacji zwrotnych,
• transfer

SPOSOBY REALIZACJI:

Zajęcia odbywają się w specjalnie dobranych grupach. Przewidywana liczba członków grup: od 6 do 9 wychowanków. Wszystkie sesje są prowadzone przez dwóch trenerów. Trening trwa cały rok szkolny, a zajęcia odbywają się raz w tygodniu. Długość każdej sesji jest przewidziana na ok. 1,5 godz.

Program “Wychowanie Poprzez Sztukę”

„Świat sztuki jest czymś więcej niż tylko światem wyobraźni. Angażuje on bowiem ludzką egzy- stencję we wszystkich wymiarach i w każdej dziedzinie.”

                                                                                                     I.Duvidnaud

Współczesna rzeczywistość społeczno – ekonomiczna narzuca określony sposób percepcji wartości, a rozwój form ekspresji twórczej jest powszechnie zrozumiały i akceptowany. Zarówno przed dorosłymi (nauczyciele i wychowawcy ) jak i dziećmi ( uczniami ) stawia się nowe i wysokie wymagania. Realizacja tegoż programu ma rozwinąć u młodych ludzi samodzielność myślenia, a co za tym idzie, umiejętność odkrywania i rozwiązywania problemów przez nich w społecznie akceptowany sposób. Ma stawać się dla nich wypoczynkiem, relaksem, ale i jednocześnie wyrywać ich z błogostanu, poruszać sumienie, ukazywać konflikty i sprzeczności, wskazywać nowe horyzonty działania.

Cele ogólne programu:

• budzenie zainteresowań dorobkiem kulturalnym własnego narodu i ludzkości,
• wdrażanie do kulturalnego, miłego i pożytecznego spędzania czasu wolnego,
• przygotowanie wychowanków do świadomego odbierania sztuki, obcowania z nią,
• rozwijanie wrażliwości na estetykę i piękno,
• rozwijanie procesów poznawczych,
• ujawnianie i rozwijanie zainteresowań i uzdolnień plastycznych, sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo – ruchowej,
• praca twórcza dla przyjemności, a nie dla oceny,
• uczenie współdziałania i wspólnego tworzenia dzieł artystycznych,
• wyrabianie samodzielnej umiejętności wyboru formy, którą chcemy wykonać,
• skupienie uwagi na wykonanej pracy – wyciszenie wychowanków,
• zainteresowanie procesem technologicznym i efektem końcowym,
• rozwijanie umiejętności z zakresu organizacji stanowiska pracy,
• rozwój postawy samorealizacji i tolerancji,
• wstępne przygotowanie do życia w rzeczywistości określanej jako „cywilizacja obrazu”.

Metody:

• metoda eksponująca – pokazy, filmy, ekspozycje dzieł sztuki;
• metoda podająca – tutaj przede wszystkim wykład, prelekcja, pogadanka, dyskusja
• metoda praktyczna- pokaz z objaśnianiem, pokaz z instruktażem, ćwiczenia

Realizacja zajęć

Realizacja tegoż programu ma przebiega na dwóch  poziomach:

• Poziom pierwszy – poznawanie podstawowych zagadnień teoretycznych

i wybranych wiadomości z dziejów sztuki, ilustrowanych wybranymi, dostępnymi przykładami. Tu znajdą się wyjścia do muzeów, galerii, na wystawy, uczestniczenie z wychowankami we wszelkich wydarzeniach kulturalnych Szczecina, organizowanie i udział w lekcjach muzealnych.

• Poziom drugi – stwarzanie wychowankom możliwości wydobycia z nich ekspresji i stawania się twórcami dzieł sztuki.

Prowadzący:

Artur Węgrzyński

Program „Wzmacnianie więzi rodzinnych i kształtowanie umiejętności wychowawczych ”

             Program zajęć wyrósł z potrzeb przebywających w naszym ośrodku dzieci i ich rodzin. Jedną z głównych dolegliwości naszych podopiecznych jest to, że nie są razem ze swoimi rodzicami. Każde dziecko ma potrzebę miłości, chce być kochane i chce być dla kogoś najważniejsze. Wychowawca choćby się bardzo mocno starał nie może dać dzieciom tego, co rodzice, to oczywiste.

Cele programu.

• Stworzenie sytuacji do oddziaływań wychowawczych i psychoedukacyjnych poprzez propozycje określonych działań i udostępnienie materiałów do ich wykonania.
• Poprawienie komunikacji między członkami rodziny.
• Ułatwienie werbalizacji problemów, które są w rodzinie.
• Umożliwienie rozpoznawania i wyrażania emocji.
• Zorganizowanie takich sytuacji, aby zmobilizować członków grupy do zastanowienia się, czego pragną inne osoby w rodzinie, co kochają, co stanowi dla nich problem.
• Budowanie i rozwijanie współpracy na linii rodzic/opiekun – dziecko.
• Stworzenie rodzicom/opiekunom warunków dom przekazania pozytywnych informacji o sobie.
• Wzbogacenie struktur poznawczych rodziców/opiekunów o sobie i dziecku.
• Zmiana zachowań na takie, które nie wywołują napięć.
• Zwiększenie pozytywnych wzajemnych wzmocnień.
• Stworzenie warunków do przekazywania informacji zwrotnych.

Metody i techniki

Podstawowe metody wykorzystywane podczas zajęć:

• słowna,
• oglądowa,
• praca z grupą,
• praktyczna,

Techniki pracy z rodzicami/opiekunami i dziećmi:

• pokaz,
• wykład,
• pogadanka,
• wizualizacja
• rysunek
• krąg uczuć,
• techniki plastyczne,
• uzupełnianie zdań,
• psychodramy,
• burza mózgów,
• gry i zabawy.

Realizacja zajęć

Zakładamy, że w spotkaniach mogą uczestniczyć rodzice lub opiekunowie wychowanków MOS1. Aby zapewnić optymalne warunki dla realizacji celów spotkań grupa powinna liczyć nie mniej niż trzy rodziny nie więcej niż sześć rodzin. W momencie, gdy chęć udziału w zajęciach wyrazi więcej niż sześć rodzin, należy zorganizować dwie grupy spotkań. Zajęcia prowadzą dwie osoby.

Liczba spotkań.

Program zakłada pięć spotkań warsztatowych rodziców/opiekunów i sześć  zajęć dla rodziców/opiekunów i dzieci.

Częstotliwość spotkań.

Ze względów organizacyjnych zakładamy spotkania raz w tygodniu w piątki po południu. Jest to  czas, gdy rodzice/ opiekunowie przyjeżdżają zabrać dzieci na przepustki do domu lub odwiedzić je w placówce.

Każde spotkane trwa półtora godziny.